Κωνσταντίνος Δημ. Γραβιάς
Πτυχιούχος Οικον. Παν/μίου Πειραιά
Λογιστής - φοροτεχνικός
Κάποια στιγμή τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν. Δεν είναι δυνατό να ασχολούμαστε μονίμως με τα ίδια θέματα, να αναδεικνύουμε συνεχώς τα προβλήματα, να αναλώνουμε πολύτιμο χρόνο προσπαθώντας να υποβάλλουμε στοιχεία στην εφαρμογή του taxis που υπολειτουργεί —αφήνοντας στην άκρη άλλες σημαντικές εργασίες της καθημερινότητάς μας— και οι υπηρεσιακοί παράγοντες να μας αγνοούν επιδεικτικά. Γιατί, δεν μπορώ να δεχθώ ότι αφουγκράζονται τις ανησυχίες μας όταν σιωπούν όλες αυτές τις μέρες για την ταλαιπωρία που υφίσταται ο κλάδος των λογιστών εξαιτίας της μη ορθής λειτουργίας της πλατφόρμας για την υποβολή των δυσώνυμων πλέον συγκεντρωτικών καταστάσεων (ΜΥΦ).
Το ξεροκόμματο της πρόσφατης παράτασης που δόθηκε με γνώμονα τον ρυθμό υποβολής των δηλώσεων αποδείχθηκε —όπως είχαμε ξαναπεί— πολύ μικρό, αφού όλοι οι υπηρεσιακοί παράγοντες ποτέ δεν λαμβάνουν υπόψη τους και το γεγονός ότι πολλές από τις εφαρμογές του taxis παραπαίουν όταν δέχονται μεγάλο όγκο δεδομένων. Αυτό συνέβη και αυτή τη φορά και τα τεχνικά προβλήματα δεν λείπουν, αφού εσχάτως υποβάλλονται δηλώσεις, αλλά παραμένουν σε αναμονή έγκρισης δημιουργώντας ένα κομφούζιο άνευ προηγουμένου. Άραγε είναι ένα τέχνασμα που επινόησαν οι τεχνικοί του taxis για να μην πέσει εντελώς η εφαρμογή; Ποιος ξέρει, μόνο εικασίες μπορώ να κάνω. Άλλωστε δεν υπάρχει κάποια επίσημη ενημέρωση για να μάθουμε τι ακριβώς συμβαίνει και όλοι βαδίσουμε στα τυφλά έχοντας συνάμα και το φόβο των προστίμων.
Αντί οι υπεύθυνοι να βρουν λύσεις για να μην εμφανίζονται αυτά τα φαινόμενα και να υφιστάμεθα ως κλάδος όλη αυτή την ταλαιπωρία, αυτοί αρέσκονται προφανώς στο να προσπαθούν τεχνηέντως να μας πείσουν ότι εμείς ευθυνόμαστε γι΄ αυτή την κατάσταση γιατί είμαστε λέει άνθρωποι της τελευταίας στιγμής. Το λένε συχνά πυκνά αυτό, εμμέσως πλην σαφώς και δυστυχώς λίγοι αντιδρούν. Μας πετάνε συνεχώς το μπαλάκι κι εμείς αντί να δράσουμε άμεσα, αναλωνόμαστε σε αντεγκλήσεις, ειρωνικά σχόλια κ.α., γεγονός που καταδεικνύει τον κατακερματισμένο κλάδο μας και την έλλειψη συσπείρωσης.
Αντί οι υπηρεσιακοί παράγοντες να λύσουν τα προβλήματα των εφαρμογών τους, αντί να βελτιώσουν τις υφιστάμενες εφαρμογές, αντί να διευκολύνουν πολίτες και επαγγελματίες, επιλέγουν την εύκολη λύση και ουσιαστικά κρύβουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Δίνουν αρχικά μία μεγάλη παράταση για να κατευνάσουν τα πνεύματα —χωρίς όμως να λύνουν τα προβλήματα—, έπειτα μία μικρότερη για να ρίξουν στάχτη στα μάτια και στη συνέχεια μιλούν από θέση ισχύος τονίζοντας ότι αυτοί δήθεν βοήθησαν, αλλά εμείς ευθυνόμαστε πάλι γιατί τα αφήσαμε για την τελευταία στιγμή. Λες και είχαμε όλο αυτό το διάστημα μόνο μία υποχρέωση σ΄αυτό το «σταθερό» φορολογικό τοπίο που οι ίδιοι ή οι ξένοι δημιουργούν νομοθετώντας.
Μας αποκαλούν —όπως ήδη ανέφερα—πολλές φορές ανθρώπους της τελευταίας στιγμής. Σίγουρα υπάρχουν και τέτοιοι συνάδελφοι —οι περισσότεροι μάλιστα εξ αυτών όχι από τεμπελιά ή έλλειψη οργάνωσης, αλλά λόγω ανάγκης και όγκου εργασίας—, όμως η συντριπτική πλειονότητα των συναδέλφων δεν ανήκει σ΄αυτή την κατηγορία. Υπάρχουν απτές αποδείξεις γι΄ αυτό, όπως υπάρχουν και τρανταχτά επιχειρήματα από τα οποία προκύπτει ότι, πρωτίστως το Υπ. Οικονομικών ανήκει στην κατηγορία της τελευταίας στιγμής. Θυμήθηκα κάτι από το παρελθόν τώρα. Πριν από χρόνια ο πρώην Γ.Γ.Δ.Ε. κ. Θεοχάρης μας κατηγορούσε ως ανθρώπους της τελευταίας στιγμής, εμείς όμως αναρωτηθήκαμε τότε, άραγε μόνο οι φορολογούμενοι περιμένουν την τελευταία στιγμή ή μήπως και οι άνθρωποι που ασκούν την εξουσία; Αξίζει να το διαβάσετε πάλι: H «τελευταία στιγμή»... Μπορούμε κάλλιστα να συντάξουμε και άλλα τέτοια άρθρα —με πιο φρέσκο υλικό— που φέρνουν στο φως την έλλειψη ετοιμότητας και προγραμματισμού από πλευράς Υπ. Οικονομικών.
Πάμε λοιπόν στο δια ταύτα: Οι προθεσμίες πρέπει να τηρούνται και από πλευράς φορολογουμένων, αλλά και από την πλευρά του υπ. Οικονομικών που τις θεσπίζει κιόλας. Όμως στη χώρα μας αν δεν υποβληθούν οι δηλώσεις, κ.λπ. στην καθορισμένη προθεσμία υπάρχουν υπέρογκα πρόστιμα για τους πολίτες ή τους επαγγελματίες που τα επωμίζονται, ενώ από την άλλη αν δεν τηρηθεί η εκάστοτε προθεσμία από το Υπ. Οικ. τότε οι υπεύθυνοι μένουν στο απυρόβλητο και απλά δίνουν μια παράταση για να αποσυμπιέσουν την κατάσταση.
Αφού λοιπόν είμαστε εμείς οι λογιστές που όλα τα αφήνουμε για την τελευταία στιγμή, τότε να γίνουν αλλιώς τα πράγματα. Να αναρτηθεί άμεσα το χρονοδιάγραμμα προθεσμιών για όλες τις φορολογικές υποχρεώσεις τους έτους 2017 και να γνωρίζουμε μέχρι πότε πρέπει να υποβληθούν οι εκάστοτε δηλώσεις, κ.λπ. Αν όμως δεν είναι έτοιμες οι εφαρμογές του υπ. Οικονομικών ή αν υπάρξουν καθυστερήσεις, τότε να επιβάλλονται ποινές σε όσους ευθύνονται. Όχι να δίνονται παρατάσεις που καλύπτουν τις αδυναμίες της Διοίκησης κι εμείς να βαυκαλιζόμαστε ότι δήθεν λύθηκαν τα προβλήματά μας επειδή απλά υποβάλαμε εμπρόθεσμα μία δήλωση μετά κόπων και βασάνων.
Σχετικά με το ζήτημα των προβλημάτων με την υποβολή των ΜΥΦ, θεωρώ ότι ο καθ ύλην αρμόδιος πρέπει να δώσει άμεσα λύση.
Ένας μεγάλος σοφός έλεγε πως υπάρχουν μόνο δύο ημέρες στη ζωή μας για τις οποίες ως άνθρωποι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Οι μέρες αυτές είναι το «χθες» και το «αύριο». Υπάρχει όμως και η μοναδική μέρα που μπορείς να κάνεις τα πάντα και αυτή ονομάζεται «σήμερα». Ας αναλογιστούμε λοιπόν...